Soðuk, beyaz bir sisle sarýldýn ebediyen
Hüzünlü geçmiþini mezardan geri getiren
Gittiðin her yerde takip edecek seni
Perdelerken artýk camlaþmýþ gözlerini

Gördüðün kendi doðumun, beyaz örtünün kývrýlýþýný izlerken
Yaþamýn güçlü elleri hissettiðin, kurtulmak için çabalarken
Seyret sonu kapkara gelen zamanýn baþlangýcýný
Nefretle çýðlýk atýp doðduðun güne lanet ederken

Ölen bir yýldýz gibi soluk parýltýlar yayarken
Bak gökyüzündeki küreye, yolunu aydýnlatmaya çalýþýrken
Hatýrla ilk gördüðünde küçük gözlerini nasýl acýttýðýný
Güneþin ölümündeki yansýmasýna uzanýrken

Aç ölü gözlerini önündeki karaltý dans ederken
Umutlanma bir kabustan uyanmak için o senin adýný fýsýldarken
Dokunmaya çalýþ hissettiðinde gözlerinin sana baktýðýný
Her adýmýnda senden daha da uzaklaþýrken

13 çarpýk silüet seni sessizce takip ederken
Dönüp bak seni tekrar yakalamaya çalýþýrlarken
Engellemeye çalýþ bir kez daha dökülen gözyaþlarýný
Hatýrla duyduðun acýlarý, tuttuðun 13 yasý düþünürken

Ýzle, önündeki kalabalýk yavaþça cenazene eþlik ederken
Cesedin seni yutmayý bekleyen mezarýna taþýnýrken
Kimse duyamaz artýk o dünyaya ait olmayan çýðlýðýný
Bir gün buradan kurtularak geri dönmeyi umarken

Tek baþýna dolaþacaksýn çorak topraklarý ebediyen
Ruhunun soluk kefeni seni sýkýca sarmýþken
Arama sonsuz yalnýzlýðýný paylaþacak birisini
Artýk yakalayamazsýn sisin içinde dans eden gölgeleri