Het leven is een test, al doe je zo je best
Vroeg of laat heb je het gevoel dat niets meer je rest
Buiten dan gestresst meedraaien in het wespennest
En zonder een vorm van protest wordt hun norm je grondvest
Maar als overladen zenuwen je waarschuwen dat ze dit verafschuwen
Zeg dan: ik vind mijn eigen weg wel, ze moeten me niet duwen
Ik heb genoeg van dat gefuck, heb geen behoefte aan die druk
Dus ik doe ook geen auditie voor een rol in je theaterstuk
En iedereen gelijk, klinkt mooi maar is vrij utopisch
Al levend op een wereld waar alles te koop is
Maar ik weet dat er hoop is voor diegenen die het wensen
Het zijn namelijk de tijden niet die veranderen, het zijn de mensen
Dus kijk in de spiegel, saldo ontoereikend
Wie vindt heeft gezocht van de norm afwijkend
En filosofische crap kan me worden gestolen
Moeder waarom leven wij? Vraag het aan de bloemkolen!

Welkom in de poppekast Pop pop poppekast
Welkom in de poppekast poppekast
Welkom in de poppekast pop pop poppekast
Maar deze marionet heeft zijn eigen touwtjes vast

Log ten oorlog rijdend in mijn denktank
Verloor de strijd ergens tussen antidepressiva en de drank
Dank voor stank en prop de klank van gejank
In mijn nu al emotioneel overladen databank
De dingen die lopen mank, straten die lopen dood
Keuze na keuze worden problemen uitvergroot
Stuurloos in nood, wie is hier de piloot?
Je hebt het gevoel dat iemand zapt, maar je hebt zelf de remote
Vast! contrast in de poppekast
De touwen van je zelfvertrouwen overbelast en aangetast
Maar loop trots en ontlast je van ballast
Nefast einde? Nee, ik dacht dat een nieuw begin begon
Ik stap niet af op dit perron, dit is niet mijn eindstation
Nooit schaakmat, deze pion kwam, zag en overwon
Al zit het diep vanbinnen je kan er echt van winnen
Er is niets mis met falen, als je niet faalt in herbeginnen

Welkom in de poppekast Pop pop poppekast
Welkom in de poppekast poppekast
Welkom in de poppekast pop pop poppekast
Maar deze marionet heeft zijn eigen touwtjes vast

Kon jij het leven maar eens zien door mijn bril
Merk het verschil, geschreeuw is er doodstil
Hier is je morningafterpil, zwaar om door te slikken
‘t Leven geeft en neemt je kan vooruit kijken of terugblikken
Verslaafd zijn of afkicken. Nee! Of ja knikken
Je eigen wonden likken en gevoelens inblikken
Merk je meer problemen in je levensloop dan in de gemiddelde soap
Vanop afstand krioelen de mensen als een mierenhoop
Onder een microscroop stormloop op hun eigen uitverkoop
En ik zie de wanhoop staat gedrukt in hun ogen
Ze hebben mogen pogen, maar zijn bedrogen en belogen
Heb je uithoudingsvermogen of word je ook meegezogen
Tranen kunnen drogen, wonden kunnen helen
Jaren kunnen duren en velen kan het niet schelen
Dat de maatschappij veel valkuilen heeft, maar weinig vangnetten
Ik raad je dus gewoon aan om op je stappen te letten