Za dymam atručanym nieba nie bačna
Jak i ziamli za čyrvonaj scianoj
Pierad vačyma. Što naša spadčyna?
Ci viečnaja bojka, ci žadany spakoj?

Dym ad pachodniaŭ irviecca u nieba
Na stomlienych tvarach ni ŭsmiešak, ni slioz
My idziem nie za slavaj, nam slavy nie treba
My idziem, kab adpomscić za razburany lios

My nie paznajem choladu smierci
Jana nie pasmieje dakranucca da tych
Chto niasie jaje ŭ dumkach, niasie jaje ŭ sercy
Niasie jaje ŭ marach zapavietnych svaich

Bo liepiej zahinuć ŭ niaroŭnym bai
Čym žyć na kalieniach da skonu susvietu
Žyć na kalieniach na rodnaj ziamli
Nie moža być doli, horšaj za hetu

Naš hnieŭ, naša jarasć nie zahinuć u pakutach
Našu nianavisć nie schavać za trunoj
Vy napaili naš kraj atrutaj
My jaho napoim vašaj kryvioj

My boliej nie budziem ničyimi rabami
Nie budziem za vas svaje spiny lamać
Ci z holadu hryzci kosci zubam
My budziem vučycca, jak zabivać

My boliej nie viedajem, što značyć žach
My sami josć žach, što lunaje ŭnačy
Bojciesia polymia ŭ našych vačach
Bojciesia kos, što vastrej za miačy

I chaj nie ŭsmichniecca nam pieramoha
Chaj nas čakaje adno niebyccio
My viedajem: Strašnaha ŭ hetym ničoha
Bo volia dlia nas daražej za žyccio