Waarom Nellie altijd nieuwe jurken kreeg
En toen ze tien was al haar haar gepermanent
En door moeders gasten tijdens theevisites werd verwend
Heb ik eigenlijk nooit goed begrepen
Alhoewel ze mij de schuld gaf
Van de dingen die zij deed
En dan ook bestraffend keek
Als ik door vader werd geslagen
Kon ik allemaal verdragen
Want ondanks dat
Heb ik haar altijd lief gehad

Waarom Nellie altijd in de kamer at
Als er visite was, ik moest de keuken in
Want ik was het zwarte schaap in ons vlekkeloos gezin
Heb ik steeds als normaal ondervonden
Alhoewel ik, als zij om de een of andere reden huilde
Weer een dag geen eten kreeg
Of in de schuur werd opgesloten
Voelde ik me nooit verstoten
Want ondanks dat
Heb ik haar altijd lief gehad

Waarom vader toch die wipwap voor haar kocht
Waar ze om te wippen mij voor nodig had
De eerste keer dat ik mocht spelen met mijn zusje
En dat is me naderhand nog vaak verweten
Want hoewel ik heel voorzichtig was
Maar reuze trots en blij
Wipte ik te enthousiast
Daar vloog ze mij heel hoog voorbij
Viel als een dubbeltje zo plat
Die arme schat
Ik heb haar nog nooit zo lief gehad