Mbyllur ne nje re

Kam arritur kulmin e heshtjes

Nuk po gjej dot orientim

Dhe s’di te them perse.


Edhe sot si dje

Po jetoj ne stinen e vjeshtes

Nuk po gjej dot perqendrim

E sdi te them perse.


Po nese mund ti them stop vetmise

Dhe te gjeja pak guxim

Do ta rinisja qe sot

At’film qe e lam pa perfundim.


Dhe nese do te gjej prane nje dite

Une do te nis te nje tjeter stine

Si te jete e vetmja klime ne shpirtin tim.


Dhe nese do te kem prane nje dite

Une do jetoj te njejtin film

Si te jete e fundit enderr pa mbarim.


Mbyllur ne kete dhome

Po me duket vetja i çmendur

Me imazhin tend ne mendje

Nuk po gjej sherim.


Sot me shume se dje

Ne kujtimin tone i perhumbur

Duke pritur doren tende

Deri ne agim.