Roos, ben niet bang nu je moet gaan.
Roos, je hebt voor heter vuur gestaan.
Laat die laatste nacht maar komen,
Als een man, je laatste man.
Zijn blik is leeg en koud,
Zijn handen zijn van hout,
Zijn mond een gat dat zwijgt.
Je weet wat je moet doen:
Je laten nemen voor de poen,
Die je deze keer niet krijgt.

Roos, denk aan het vuil en het geweld,
De wolven huilen op de vuilnisbelt.
En dat het altijd zo zal blijven,
Ook zonder jou, ook zonder jou.

Ik weet nog wat je zei
In café 'De Koopvaardij'
Van drank en dope doorzweefd:
'Ik ben een ander dan ik ken,
die ik diep in mezelf ben
heeft helemaal nooit geleefd.'

Roos, ga niet in vrede naar je graf.
Roos, vrede na zo'n leven, dat is laf.
Bewaar je mooiste vloeken voor het laatst,
De mooiste voor het laatst.
We drinken op je ziel,
Dat ding dat steeds maar viel,
Bleef hangen in het slijk.

Hoe heette ze ook weer?
Ik weet 't al niet meer.
Wat doet 't er ook toe voor een lijk.