refr.:
Laat me alleen, alleen met al m'n verdriet
't Is beter dat ik nu geen mensen zie
Niemand, niemand, niemand die me troosten kan
Ik verloor m'n toekomst en m'n doel
Laat me alleen, alleen met al m'n verdriet
Een glimlach, dat wordt pure parodie
Iemand, iemand, iemand die gelukkig was
En verloor, begrijpt wat ik nu voel

Daar staat z'n laatste glas, wat sigaretten, z'n laatste boeket
En ik voel z'n hand op m'n schouder en z'n stem: "alles komt wel weer
goed"
Maar dat kan ik niet geloven, want dit afscheid was heel anders dan
voorheen
Dit was definitief, ik ben nu alleen
En hem had ik zo lief

refr.

"Ach, 't komt toch wel vaker voor, straks komt je glimlach weer
Ben je 't weer vergeten"
Dat zegt iedereen in mijn omgeving, maar ik weet: dat is niet waar
Deze tranen drogen niet, dit gevoel gaat nooit voorbij
Want verdriet om echte liefde is te zwaar om mee te praten
Want hij houdt niet meer van mij

Laat me alleen, zeur niet tegen mij
Ik mis 'm, de wond is nog te vers
Als ik alleen ben voel ik hem dichtbij...

refr.

Laat me alleen...