's Avonds tegen negen
Stond ze in de regen
Bij de halte van lijn 10
Eenzaam en verloren
Nat en half bevroren
Zo had ik nooit gezien
Zo'n verdrietig meisje
Brengt je van je wijsje
Weet niet goed wat je moet doen
Voor ik het besefte gaf ik haar opeens 'n zoen

refr.:
Mooie meisjes blijven nooit zo lang alleen
Droog je tranen en laat ons samen door 't leven gaan
Vraag niet meer waarom de zon vandaag niet scheen
Morgen zal ze voor jou weer hoog aan de hemel staan

Ogen vol van tranen
Keken mij toen aan en
Ik verloor m'n hart meteen
Ik las in haar ogen
Hoe ze was bedrogen
Daarom was ze nu alleen
O, wat was ze mooi
Waarom viel ze ten prooi
Aan iemand die haar zo verliet
En ik nam mij voor: ik maak 'n eind aan haar verdriet

refr.