Ik leef in de vallei van de gebroken droom Geschreeuw in m’n hoofd, altijd onder stoom Ik zie het niet meer zitten, alles jaagt me op Op zoek naar een uitweg, loop ik steeds weer strop
Hij holt me achterna, maar ik blijf één stap voor De duivel op m’n hielen, een man, een metafoor Bezweet wordt ik wakker, zijn stem die me sust Onwetend aan m’n zij, zich van geen kwaad bewust
Ik wil hem niks vertellen, omdat ik van ‘m hou Hij eist teveel van mij, steekt m’n nek door het touw
Ooh ooh…
“Ik ben geen moeilijk mens”, zijn favoriete citaat neemt als Oscar Wilde genoegen, met het beste wat bestaat zoekt perfectie in de dingen, en dus ook in mij helaas schiet zijn erectie wat tekort hierbij
Kritiek op alles, behalve op zichzelf En hoe meer ik hem ter wille ben, hoe dieper ik delf M’n eigen put en niet alleen financieel Ik ondergraaf ook m’n gezondheid, ga kapot emotioneel
Ik wil hem niks vertellen, omdat ik van ‘m hou Hij eist teveel van mij, steekt m’n nek door het touw Ik wil wel alles geven, maar nooit is het genoeg Hij vraagt morgen vast wel iets wat hij vandaag niet vroeg
Ooh ooh…
Dagen vol champagne en nachten vol seks Maar ondanks dat alles wordt hij straks m’n ex Toch moet ik bekennen, niet zonder schroom Ik leef in de vallei van de gebroken droom
Ik moet het hem vertellen, hoewel ik van ‘m hou Hij eist teveel van mij, steekt m’n nek door het touw Ik wil wel alles geven, maar nooit is het genoeg Hij vraagt morgen vast wel iets wat hij vandaag niet vroeg
Ooh ooh…
Ik leef in de vallei van de gebroken droom Ik leef in de vallei van de gebroken droom