't Gebeurde op die maandagmorgen
Het zat er zo lang al aan te komen
Dat jij het uiteind'lijk uitsprak
Een einde maakte aan al mijn dromen
Toen je zei: "We moeten praten"
Had ik het liefste weg willen rennen
Het is nu niet meer te ontkennen
Want jij zei: "Het is voorbij!"

refr.:
Neem me nog eens in je armen
En laat me zweven, opnieuw beleven
Hoe de liefde kan verwarmen
Hoeveel jouw vriendschap mij heeft gegeven
Neem me nog eens in je armen
Laat me vergeten, ik wil niet weten
Ook al gaan we uit elkander
Ik draag je bij me, mijn hele leven
Weet, er komt toch nooit een ander
Die mij ditzelfde gevoel kan geven

Wat ons zo lang verbond
Waren in feite gestolen uren
Alles moest altijd zo stiekem
En ergens wist ik: dit kan niet duren
Want jij was al lang gebonden
En ook jij wist dat je eens moest kiezen
Dat ik jou dan zou verliezen
Want jij was nooit echt van mij

refr.