Nu je nog jong bent, vol idealen
En vol vertrouwen het liefdespad betreedt
Wil jij niets weten van pessimisme
Wil jij niets leren van wat ik nu al weet
Jij droomt van liefde voor heel het leven
Morgen ben jij in de kerk de bruid
Je moet mijn tranen dan maar vergeven
Wanneer men strakjes de bruidsklok luidt

Ik zie je al schrijden, op weg naar het altaar
In het wit gestoken, word je nu zijn vrouw
Omgeven door rozen, de weg naar het altaar
Maar wat ook zal komen, blijf jezelf toch trouw

Ben je wat ouder, ben je wat wijzer
Denk je terug aan die 'schitterende' dag
Dan kost het moeite om te aanvaarden
Dat het verdomd anders bleek dan jij toen dacht
En nu jouw dochter, vol optimisme
Haar grote liefde trots introduceert
Zul jij je twijfel moeten verbergen
Zij moest ervaren wat het leven leert

Ik zie je al schrijden, op weg naar het altaar
In het wit gestoken, word je nu zijn vrouw
Het gaat niet over rozen, de weg naar het altaar
Maar wat ook zal komen, blijf jezelf toch trouw