Ik heb boten uit zien varen,
op wolken van satijn,
naar Tjoenking of Tamara
mijn lied wil slechts een sprookje zijn…

Sprookjes van prinsessen,
goud en van robijn,
met middeleeuwse vrouwen
devoot gesluierd, geschilderd door Van Eyck…
Maar ja?

Ik heb boten uit zien varen,
op wolken van satijn,
naar Tjoenking of Tamara
mijn liedje wou slechts een sprookje zijn…

Want, ik had een vrouw,
een kind, een vriend,
en een roos die elk jaar bloeide in mijn tuin.

Alles heeft men mij ontnomen,
een dag mijn dromen ontstolen,
de vaas gebroken,mijn geluk…
de roos ligt bij een kind,
het kind rust in de vrouw,
de vrouw slaapt bij een vriend,
en ik…

Ik heb boten uit zien varen
op wolken van satijn,
naar Tjoenking of Tamara
mijn lied wou slechts een sprookje zijn…