Wil je blijven, okee Het heeft toch geen enkele zin Als je me maar niet ziet als het jochie met de rozen Want dan stort je hele droomwereld in Jij was, zoals ze dat noemden, het idealistische type Maar daar heb je nu verrekt weinig meer van Je bent nu net zo materialistisch als ik Maar hoe wil je het, hoe wil je het in godsnaam anders dan?
Ben ik te min Ben ik te min omdat je ouders meer poen hebben dan de mijne? Ben ik te min Ben ik te min omdat je pa in een grotere kar rijdt dan de mijne?
En toch wil je blijven, maar je pa, die wil 't niet Ik denk, dat je beter kunt gaan En je moeder, die doe je ook veel verdriet Als je thuiskomt, zegt ze: Kind, wat doe je me aan? Jouw moeder, die ik moest aanhoren Met haar achterlijk gezwam over de studie van je broer En dat je pa zo'n succesvol zakenman was, Met andere woorden Wat ben jij een boer
Refrein
Maar kijk uit! Je bent het niet gewend Om te vreten van de straat Als je lichamelijk maar niet belangrijk vindt, Want dat is het in feite niet waar het om gaat En als je het aankunt, nou, kom dan gerust weer En anders, dan sodemieter je maar op Want het is echt niet, dat ik niets om je geef, Maar zo duw je je hoofd in een strop