Heel mijn leven heb ik gewerkt
Tot ik neer viel bij de zaak
En de maan opkwam
En mijn schaduw nam
Tot eenvoudig volksvermaak
En in een hele lange rij
Keerde zich de maatschappij
Tegen mensen die vergaten
Dat ik hun ideeën echt niet raak
En toen ging jij van me heen
En liet de hond en mij alleen
Maar het feest gaat door
Al klagen de buren dan ook steen en been

Want ik heb een waterfiets gekocht
Geloof me ik was er aan verknocht
Tot de buren lieten merken
Dat de politie mij zocht
En nu zit ik zonder licht
Met mijn ogen hartstikke dicht
En ik weet niet eens of ik moet zwijgen
Want ik was nooit mijn gezicht

Een dikke stroom tomatensoep
Blubbert langzaam over de stoep
En het hoofd deelt appels uit
Wegens de waarschuwing tegen snoep
En wat zie je er toch slecht uit
Jongen, eet toch veel meer fruit
Want als de wereld dood gaat
Zit je tijdig in de reddingssloep
Ik hou van jou, ik blijf je trouw
Blijf van mijn lijf
Hoe heb ik het nou
Want als de klok van Rome slaat
Zit ik met mijn eerzicht in de kou

En ik heb een waterfiets gekocht
Geloof me ik was er aan verknocht
Tot de buren lieten merken
Dat de politie mij zocht
En nu zit ik zonder licht
Met mijn ogen hartstikke dicht
En ik weet niet eens of ik moet zwijgen
Want ik was nooit mijn gezicht

De eerste gummiwarenfabriek
Produceert ook elastiek
Voor het heil van alle mensen
Die niet houden van muziek
En ik schiet mijn katapult
Met een klap in de zure zult
Tot de dokter zegt je hebt geen kwaal
Je bent slechts geestesziek
Kom ik in de RPI
Met de kleine op mijn knie
Die me aanstaart met een gezicht
Van nou moe ik weet niet wat ik zie

En ik heb een waterfiets gekocht
Geloof me ik was er aan verknocht
Tot de buren lieten merken
Dat de politie mij zocht
En nu zit ik zonder licht
Met mijn ogen hartstikke dicht
En ik weet niet eens of ik moet zwijgen
Want ik was nooit mijn gezicht

Als de kachel lekker brandt
Gaat de tyfus door het land
En iedereen die hem aan ziet komen
Die gaat angstig aan de kant
Tot mijn hemd en mijn broek verkleurt
Omdat de dominee zolang zeurt
Over moord en dood en aanranding
En middelen in de krant
Maar wat niet weet
Dat ook niet deert
Als de trampoline veert
Staat Soestdijk weer eens op stelten
Bernhard heeft zijn pink bezeerd

En ik heb een waterfiets gekocht
Geloof me ik was er aan verknocht
Tot de buren lieten merken
Dat de politie mij zocht
En nu zit ik zonder licht
Met mijn ogen hartstikke dicht
En ik weet niet eens of ik moest zwijgen
Want ik was nooit mijn gezicht