De hoop is weg uit de harten van de lui die wel weten Dat je over goedheid nu niet meer hoeft te spreken De misdaad wordt amusant, de linke vogels zijn de helden Ook al kent men daarvan niet zo goed de reden Want iedereen die moet toch wat verdienen Je kunt niet altijd teren op je vrienden Je moet blijven sjaggeren, of je komt niet aan de bak Het leven is een snelle race en niemand denkt aan zijn gemak
Want we staan zo dicht, zo dicht bij de afgrond Daarom lach ik om die zekerheid We staan zo dicht, zo dicht bij de afgrond Maar dat is steeds zo geweest in elke tijd
De oorlog is geen ruzie tussen naties Het is een ruzie tussen generaties Een samenzwering van oude impotente mannen Die de jonge mensen haten, zij zien ze liever vol met gaten In de kracht van je leven kun je je voor hun wagen laten spannen De onbekende soldaat is altijd maar een jongen Dat hebben de ouderen stiekum zo bedongen En terwijl zij winsten maken, jongeman, ga jij eraan Maar jouw hersens hebben zo gespoeld. Dat jij ze laat begaan
Want we staan zo dicht, zo dicht bij de afgrond Daarom lach ik om die zekerheid We staan zo dicht, zo dicht bij de afgrond Maar dat is steeds zo geweest in elke tijd
De zekerheid die je zoekt zit in je eigen levenskracht Dat is het enige waarop je kunt vertrouwen Het is niet je werk of je school of de Sociale die dat geeft Daarop kun je op den duur toch niet meer bouwen Ben je niet slim, dan laten ze je vallen De volksvertegenwoordiger die staat te lallen Geloof jij echt dat ie voor ontspanning zorgen kan Dat kan hij thuis bij zijn gezin niet eens Dus wat wil je dan
Want we staan zo dicht, zo dicht bij de afgrond Daarom lach ik om die zekerheid We staan zo dicht, zo dicht bij de afgrond Maar dat is steeds zo geweest in elke tijd