1)
Dat kann doch nit alles jewääse sinn,
dat bessje Sonndaach un Kinderschrein,
dat muß doch noch irjendwo hinjonn,... hinjonn.

Die Övverstunde, dat bessje Kies
und ohvends, em Fernsehn, dat Paradies.
Dodrinn kann ich doch keine Sinn sinn, keine Sinn sinn.

2)
Dat kann doch nit alles jewääse sinn.
Kann‘t sinn, dat do irjendjet nit draan stemmp ?
Do muss doch noch Lääve en‘t Lääve ... en‘t Lääve.

Ey, saach mer, wo blieht do – em Ähnz – dä Spaß ?
Nur Schaffe un Raffe un Hooste un Hast
un donoh dä Löffel affjevve ... Wat ‘e Lääve !?

3)
Dat soll dann alles jewääse sinn,
dat bessje Fußball un Führersching,
dat woor dann dat donnernde Lääve ... jewääse.

Ich hätt jähn jet mieh vun dämm Blau jesinn
un jähn noch paar eckige Runde jedrieht,
däät jähn, eh‘ch dä Löffel affjevve ... eez ens levve.