Hij was maar een clown
In 't wit en in 't rood
Hij was maar een clown
Maar nu is hij dood

Hij lachte en sprong
In 't fel gele licht
Maar onder die lach
Zat een droevig gezicht

De herinnering blijft
Aan die clown met z'n lach
Hij heeft alles gegeven
Tot de laatste dag

Niemand kende de pijn
Van z'n stille verdriet
Want er was op het einde
Niemand die hij verliet

Hij woonde alleen
In een wagen van hout
Hij was maar een clown
En zo werd hij oud

Z'n hoed was te klein
En z'n schoenen te groot
Hij was maar een clown
Maar nu is hij dood

Op een avond, hij viel
Net als elke keer
Het publiek dat lachte luid
Maar voor hem was het uit

Hij was maar een clown
In 't wit en in 't rood
Hij was maar een clown
Maar nu is hij dood