Hilton Djakarta
Eindelijk ben ik op Java
Het toppunt van een tropisch paradijs
Maar je gelooft niet wat je om je heen ziet
De armoe en de strijd om het bestaan
Nee je gelooft niet wat je om je heen ziet
Ik voel me hier zo rijk dat ik me schaam

Hier op mijn kamer baad ik in de rijkdom
Met gouden kranen en lakens korenblauw
Maar vlak ernaast in de kampong
Leven de mensen als ratten in het nauw

Ruisende palmen, geuren die bedwelmen
De kleur, de stille kracht van de Javaan
Maar je gelooft niet wat je om je heen ziet
Ik voel me als toerist voor joker staan
Nee je gelooft niet wat je om je heen ziet
Ik voel me hier zo rijk dat ik mij schaam

Totaal betoverd loop ik door de kampong
Van dit exotisch mooie eiland door de nacht
Ik zie een vrouw verblindend in haar sarong
En zie de rijkdom in de gordel van smaragd

Kom ik in Holland, zie ik hier de welstand
Terug in ons sociale paradijs
Maar je gelooft niet wat je om je heen ziet
Hoe groot is het verschil, dat dit bestaat
Nee je gelooft niet wat je om je heen ziet
Ik voel me hier zo rijk dat ik me schaam