(Het heeft zeker niet aan Annie gelegen dat de liefde tussen haar
en Harrie wat moeizaam op gang kwam. Har heeft lang haar tas
gedragen, maar bleef te verlegen om echt door te zetten. Annie heeft,
nogal tegen haar natuur in, veel geduld. Maar het blijft op en af gaan.
Tot
op een dag blijkt dat Harrie al maanden in een schoolband speelde, die
nog
nooit heeft opgetreden. An regelt dat de band mag spelen op het
afscheidsbal
van de MULO.
Harrie blijkt op het podium een tijger. Op die avond krijgt de band ook
een
nieuwe naam: Harrie en z'n Rockets. En op die avond weet Annie het zeker;
ik zal 'm hebben, hij is mijn gozer.)

Ik zag 'm laatst nog spelen op het afscheidsbal
Ik zag hem op het schoolplein, zag hem overal
Ik kon hem niet vergeten na die eerste dag
Ik heb hem laten weten, dat ik hem graag zag
Ik wou het hem vertellen, maar ik wist niet hoe
En ik dacht: Harrie, Harrie, kom naar me toe

refr.:
Kom, kom, kom Harrie, kom, kom, kom
Kom, kom, kom Harrie, kom, kom, kom
Kom, kom, kom Harrie, kom, kom, kom
Kom naar me toe

Ik kon hem niet vergeten na die eerste dag
Ik heb hem laten weten, dat ik hem graag zag
Ik dacht: het gaat gebeuren na die lange tijd
Maar voor 'ie 't kon zeggen, kreeg 'ie toch weer spijt
Ik wou 't hem vertellen, maar ik wist niet hoe
En ik dacht: Harrie, Harrie, kom naar me toe

refr.

Ik zag hem later lopen en hij was alleen
Ik bleef 'm achtervolgen, ik wist niet waarheen
In een donker steegje bleef 'ie plotseling staan
Tot mijn grote vreugde hoorde ik mijn eigen naam
Ik kon het niet geloven na dat hele gedoe
Maar hij zei: "Annie, Annie, kom naar me toe"

refr.