Ik plaatste een advertentie
in een weekblad nationaal.
Ik wilde haar ontmoeten,
vertellen mijn verhaal.
De code 4.2.4 werd geen geluksgetal,
luister naar dit lied,
ik ging door 't diepe dal.

Op zoek naar tederheid,
weg van de eenzaamheid.
Op zoek naar echte trouw,
de enige ware vrouw.

De eerste afspraak werd gemaakt,
Ieper, 1 uur kathedraal.
Het teken van de afspraak,
was een roze zijden sjaal.
Het wachten viel me zwaar,
sigaret na sigaret.
Stipt 1 uur kwam ze aan
in een Ford cabriolet.

Op zoek naar tederheid,
weg van de eenzaamheid.
Op zoek naar echte trouw,
de enige ware vrouw.

Na een eerste keuringsbeurt
zat ik bij haar in de wagen.
Waar gingen we naartoe?
Nee, ik durfde 't haar niet vragen.
We reden doelloos rond
tot ik toch wel honger kreeg.
'k Sprak haar toen van mijn verlangen,
kreeg lasagne en ik zweeg.

Op zoek naar tederheid,
weg van de eenzaamheid.
Op zoek naar echte trouw,
de enige ware vrouw.

Na een uur pijnlijke stilte zei ze:
"'k ga naar het toilet".
Voor ik wist wat er gebeurde,
zag ik rijden, de cabriolet.
'k Stond daar aan de grond genageld,
wist noch uit, laat staan waarin.
'k Belde een taxi en begreep het;
verder zoeken had geen zin.

Op zoek naar tederheid,
weg van de eenzaamheid.
Op zoek naar echte trouw,
de enige ware vrouw.