Isch des it schea? Mir sei iatz am Ziel vo ins'rer Reise!
Ma luagt sich um und wird glei andächtig und so leise!
A jedes Haus a Schmuckstück mit Bluama in seim Gårta,
als tat es gråd nur auf ins wårta.
Då hoba geit's a Gåschthaus, a Kircha und an Kuahståll,
doch leider koan Schilift, koan Fuaßbåll
der Fernseher, der Plunder, isch no nicht erfunda!

Oh, isch des a Kaff, oh, oh, oh, isch des a Nescht!
Oh, oh, oh, isch des a Kaff!
Gånz schnall weck vo då, des war des bescht!

Oh, isch des a Kaff, oh, oh, oh, isch des a Nescht!
Oh, oh, oh, isch des a Kaff!
Då, wo jeder jeden kennt und jeder woaß, wia's rennt!
Wo jeder ålles hört und jeder tuat, wia's khört!
So a Kaff! Isch des a Kaff!

Und iatz isch Zeit, dass mir ålle Leit mål präsentiera,
dia in dem Kaff für Enk heind a Theaterstuck aufführa!
Då isch der Paul, der Jäger und des isch sei Tochter,
dia Klara mit der, jå då låcht er!
Doch då sei Frau, dia Steffi, dia des Regiment håt
und dia hålt viel Håår auf die Zänd håt!

Då hinta kimmt der Alois, der då der Sohn vom Wirt isch!
Sei Freund der Lukas, der årme, der leider sehr verwirrt isch!
Er siecht die Klara und woaß it, wia söll er ihr denn såga,
dass ihn die Gefühle so plåga!
Weil åll dia Burscha då hoba, dia braucha koa Romantik,
die sei liaber hantig und grantig!
Der Lukas, der luagt hålt, es er jå it auffållt!

Oh, isch des a Kaff ...

Und der då kimmt, der Josef, den kenna mir inzwischa!
Der tat so gera so lång scho den Wilderer erwischa!
Erwischt håt's ihn und des isch hålt doch a bissle peinlich,
iatz braucht er a Hilf augenscheinlich!
Der Lukas rennt und holt scho sei Oma Genoveva,
dia halft oam då ålba, weil sie håt so Sålba!
Sie isch gånz alloan då, weil Doktor geit's koan då!
It amål an Doktor!

Oh, isch des a Kaff ... åber jeder kennt so a Kaff!