A'j 't volk in deursnee nemt en i-j keurt naor boks of hemd
Dan he'j vrouwleu, keerls en blagen wat zo'j pochen, wat zo'j klagen

Met de mansleu bu'w gauw klaor onder kin en neuse 'n fusken haor
Sprekken könt ze astertoo 't leste woord is vaak veur moo

Wi-j bunt mansleu met zwil in de hande
Onze vrouwleu hebt haor op de tande
Wi-j hebt blagen met stenders van bene
Wel hef zok volk ooit ezene

A'j noo de vrouwleu neumt da's waor keerls zo vake van dreumt
Alles aeven interessant geerne ha'j ze an de hand
Kikvörske net wa'j zegt a'j ze anraakt springt ze weg
En at ze zegt: kom maor bi-j mi-j zeg noo, wel blif der dan vri-j?

De blagen, da's 't jongste soort good van zin en 't hoogste woord
Maor bunt ze krank of dut 't zeer boh dan gef 't een gereer
Dat porkt en pöttert maor wat an van smoddelkanus tut gladjan
Kriegt ze vri-jersveute an 't gat zeukt ze alleneg eur pad