Vrouw Begeerdink 'k mot ow zeggen Dat 't zo neet langer kan Ik wet kwelleke wat normaal is En ik driet op wat moraal is Maor hier kump toch elend van
Vrouw Begeerdink owwe rökskes Laot te völle beenvleis bloot Alle mansleu in de straote Kunt 't gunzen jo neet laoten Heel 't darp kump zo in nood
Ow verschiening, vrouw Begeerdink Dut 't burgerdom gin good De pastoor en de notaris Zelfs de plietsiecommissaris Kriegt de jacht weer in 't blood
Vrouw Begeerdink waes toch wiezer Owwe bluuskes bunt te vol Kots vlaog Bennard van Ter Stegge Zomaor in een deurnenhegge Too'te ow es nao zeen wol
Doot de kneupkes hoger dichte Trek een vest der aoverheer Den armen Bennard kreeg ok bratsen Too'te van de fietse klatsen En zien vrouw wil 'm neet meer
Nae de vrouwleu bunt jao raozend Aal 't mansvolk is van slag Wil zich noo een hundjen kopen Een daormet dan rundjes lopen Töt vaak late in de nacht
Heel onschuldeg loopt dee baeskes Mmet eurn Fikkie aover straot Laot den hond de lange liene Loert en gloept, zee wilt wat zene Leefst in meer ontblote staot
Vrouw Begeerdink, ow gardienen Bunt te dunne en te smal Wa'k neet zee kan'k wal verzinnen Gelp en zwelmeg warm daorbinnen Mag ik der inne bi-j geval
Laot de andern maor buten Laot blos mi-j der efkes in 'k Belaof ow da'k mi-j zal benemmen Mienen hartstocht af zal remmen 'k Bun in alles ow naor 't zin
Laot mi-j slaopen in ow armen Laot mi-j dreumen van een land Waor gin spraoke van moraal is En neet vaststeet wat normaal is Vrouw Begeerdink, astebleef Nem mi-j an den hand