Couplet 1 Dwars door alle onzin is het genre overstijgend De diepte van gevoel en emotie is zo bereikend Deze tijden zijn al roerig, je weet 't en je voelt 't Hoe vind je in vredesnaam een begin als het einde zoek is Zet dit op als je niet meer weet wat je zeggen moet Als je geen uitweg ziet in een diepte met slechts pech tegoed En voel de woorden die ik niet zeg, luid Als je tussen regels luistert hoor je dat m’n ziel huilt (vaarwel) Ik verlies, en je moest waarschijnlijk gaan (o, jawel) Dit is diep en je moeder, ze kijkt me aan Elke show je bent erbij, verdriet is nooit over Ik bid elke keer voordat ik spit en denk aan jou gozer
Refrein (2x) Ik weet niet of je ’t weet Want ik weet niet waar je bent En ik weet niet of je ’t voelt Maar weet dat ik aan je denk
Couplet 2 Moet je jaren nog missen heb blaren van blissen het zware van missen is Dat je vaker blijft zitten met die vragen van ‘waarom is ’t?’ Maar accepteren, ja dat is ‘t, gemaar moet je ditchen Naar de waarheid gissen, alle nare gevoelens wissen Er is geen winnaar, ook al is er voor gevochten Want jij verloor je zus en je moeder verloor d’r dochter En wat je liefde zegt, (zacht) ik zie de echte kracht Onvoorwaardelijk zorgen voor elkaar, ik zie de hechte pracht Het raakt me diep, en zal het echt voorzichtig rappen Omdat m’n nichtjes het niet hebben En beseften waar wij over praten in het leven Houd de goede daden van overledenen levend En oké, je weet ’t, je was een veel te veelste goeie Met een brok in m’n keel en ik proef ’t, ’t wordt me te veel van het goeie Mensen staan er voor m’n daden in de rij, ik sta en kijk Woorden pingelen als tranen in m’n mic (voor jou, voor jullie)
Refrein (2x)
Ken je dat vage lied, dat je met vragen zit Wie zou er komen kijken, op jouw begrafenis Vanwege nagemis, of omdat het tragisch is Of simpelweg omdat de, koffie d’r gratis is En ja, je lacht maar een mens verandert ineens zo En niks kan zomaar groter worden dan een ego Iedereen in rijen rond je kist met hun hoofd naar beneden Niemand is verblijd en je flipt alle hoop is verdwenen Peepz kijken rond in een tip, door dood aangegrepen ’t Liefst wil je zeggen: ‘wees niet zo sip’, en je hoopt nog even Dat het aankomt, maar je verstoort niks Je schreeuwt, (mama ik hou van jou!) maar ze hoort niks Niemand reageert op die wanhopige kreet Je was al dood toen je ontbeet de machteloosheid is te wreed Misschien is dat de warmte in je hart bij je gemis Waardoor je voelt dat diegene waar dan ook nog altijd bij je is