Met zijn maag vol koffie
En zijn bierbuik aan
Rust-ie uit van de pauze
Waar-ie niets voor heeft gedaan

Van het draaien van shag
En het ouwehoeren moe
Stapt-ie in zijn wagen
Naar zijn krulspelden toe

En op zijn vrije avond
Werkt-ie dubbel zo hard
Voor de helft van het geld
Maar dan helemaal zwart

En als de vakbond vraagt
Is het antwoord nee
Want solidariteit
Kost in je portemonnee

Arme arbeider
Met je ogen vol tv
En je mond vol patat
En je hoofd op nee

Met een krat naast de bank
Het werk was weer zwaar
Bekt-ie zijn huisvrouw af
Is mijn hap nog niet klaar

Met porno op de video
De laatste boeken die hij las
Waren de Wehkampgids
En het Troskompas

Staat zijn huis vol hardware
Hij heeft het zo slecht
En het werk dat-ie haat
Dat noemt-ie zijn recht

Arme arbeider
Met je vuisten vol geweld
En je hart vol stress
En je hoofd op geld

Slaat zijn video af
Staat zijn tv nog aan
Kijkt een broodmager kind
Hem angstig aan

Een doorzichtige ribbenkast
Gekleed in een zak
Zoekt met beide handen eten
In een vuilnisbak

Steekt beschimmeld brood
In een vuile mond
Slaapt in een portiek
Als een verdwaalde hond

Kruipt nog verder weg
Als de camera haar ziet
Waarom hij huilen moet
Dat weet hij niet

Arme arbeider
Zit je neus vol snot
Je wangen vol tranen
Schaam je je kapot

Bange arbeider
Schrik je daar zo van
Was je helemaal vergeten
Dat je voelen kan

Domme arbeider
Heb je nou verdriet
Zet die tv dan uit
Dan zie je het niet
Arme arbeider

En de revolutie
Daar droomt-ie 's nachts van
Maar zoals altijd: 's ochtends vroeg
Weet-ie daar niets meer van