Ik voelde niets
Maar ik wist dat ik iets voelen moest
Keek langs mijn moeders mouw
Naar de blokkendoos
Pas toen ik 't kon
Vertelde ik honderduit
Wat me werkelijk bezighield

De strik die ik gezet had
Voor het konijnenhol
De hut die ik aan 't bouwen was
In de boom die niemand kende

Eerst later voelde ik pijn
Die niet meer overging
Die nog mijn lijf doortrekt
Nu ik dit schrijf
Lang geleden
Toch dichtbij
De tijd duurt één mens
de tijd duurt één mens
De tijd duurt één mens lang

Eerst later voelde ik pijn
Die niet meer overging
Die nog mijn lijf doortrekt
Nu ik dit schrijf
Lang geleden
Toch dicht bij
De tijd duurt één mens
De tijd duurt één mens
De tijd duurt één mens lang