De zon komt op boven de afvalhopen
De laatste vale flarden ochtendsmog
Zijn in de grijze leegte uitgevlokt
En ik besluit een eindje om te lopen
Een frisse morgenbries waait geuren aan
Van kunstmest, kraakprocessen en methaan

Wat is het heerlijk stil zo 's morgens buiten!
Langs de betonnen oever van de vliet
Loop ik op land'lijk asfalt en geniet
Het water sist gesmoord, de treinen fluiten
Ik adem mij mijn longen bijna stuk
En voel me duiz'lig worden van geluk

Laag boven mij zie ik de wolken drijven
Als mammoettankers zeilen ze voorbij
In vele tinten, teer en lood en lei
Het maakt mij bang, dat het niet droog zal blijven
Nog eventjes dan breekt het onweer uit
Dan zal de regen branden op mijn huid!

Maar nee, daar waart een huiv'ring door het lover
Daar jaagt de wind de wolken op de vlucht
Ik zie al weer een stukje grauwe lucht
De hemel zij gedankt, de bui drijft over
Een regenboog breekt door het wolkendek
In alle kleuren van een olievlek