Dit is het verhaal van een toonkunstenaar
Die een werk schiep dat werk'lijk uniek is
Op zeker moment werd-ie namelijk gewaar
Dat stilte au fond ook muziek is
Hij vond dat een zeer inspirerend idee
Potdorie, zo riep hij, daar doe ik wat mee
Hij schreef en hij schrapte, hij ijsbeerde rond
En o, het was schitterend wat er ontstond

Een meesterwerk, een piece de resistance
De Rustensymfonie van Jean-Philippe Silence

Zijn stiltemuziek werd al spoedig een trend
En het zou in 't Concertgebouw komen
Men sloofde zich uit voor het evenement
Alle voorzorgen werden genomen
Die dag werd heel Amsterdam-Zuid afgezet
En Schiphol gesloten voor iedere jet
Scharnieren geolied en tramrails geschuurd
En de bromfietskoeriers naar een snackbar gestuurd

Zo schiep men de geschikte ambiance
Voor de Rustensymfonie van Jean-Philippe Silence

Helaas was de zaalakoestiek niet perfect
Met die nagalm van vele seconden
Dus werden de wanden met glaswol bedekt
En de zuilen met watten omwonden
Men verwijderde ook nog een deel van 't publiek
Wegens krakende knieen of peristaltiek
Ook astmapatienten met ademgeruis
En chronische rochelaars moesten naar huis

Het was zover: 't orkest begon in trance
Aan de Rustensymfonie van Jean-Philippe Silence

Na anderhalfuur van geluidloos genot
Kwam een minstens zo lange ovatie
Die balans! Die namiek! Die briljante fagot
Onvergetelijk, wat een sensatie
Nu volgt er natuurlijk een wereldtoernee
Een cassette, een clip en een dubbelceedee
Nou, ik hoop op een stralende toekomst voor
De muziek die ik zelf ook het liefste hoor

Vooral in winkels en in restaurants
De Rustensymfonie van Jean-Philippe Silence