Ze zeggen dat je heel intens moet leven
En moet wroeten in 't mysterie van je ik
En dat je hoge idealen na moet streven
Met dat Luctor et Emergo in je blik
Ze zeggen dat je rusteloos moet zoeken
Totdat je door het bos de bomen niet meer ziet
En gelouterd door het leven
Kun je dan de geest gaan geven

Nou, voor mij hoeft 't niet

Ze zeggen dat je zeeen moet bevaren
Door te reizen wordt je blik zo ruim en wijd
En dat je dozen vol met dia's moet bewaren
Want anders ben je voor je het weet die ruimte kwijt
Ze zeggen dat je de natuur moet gaan verkennen
Bij het krieken van de morgen, met een lied
En met grof geruite rokken
Langs de vrije velden sjokken

Nou, voor mij hoeft 't niet

En dan moet je verder altijd stelling nemen
En protesteren zodat iedereen je kent
En het een of andere sterke standpunt claimen
Om ze goed te laten zien dat je d'r bent
En dan moet je je bij groepen aan gaan sluiten
Met een strijdbaar doel en een strijdvaardig lied
En als het zo nog niet mocht lukken
Dan maar ingezonden stukken

Nou, voor mij hoeft 't niet

En dan moeten ze je ook nog aardig vinden
En sociaal en oergezellig en gastvrij
En zo krijg je op den duur dat leger vrinden
En dat heerlijke gevoel: Ik hoor d'r bij
En dan krijg je steeds de hartelijke groeten
Van Jan en Alleman en God weet wie
En dan de apotheose dat is de kerstkaartenneurose

Nou, voor mij hoeft 't niet

En nou zegt u: Wat is dat nou toch voor leven
Zonder doel en zonder drift en zonder plan
Hoe bestaat het dat je je nergens aan wilt geven
En wat vreselijk voor d'r ouders en d'r man
En dan zegt u: Kom die moeten we gaan redden
Die heeft vast een heleboel verdriet
En met harten vol erbarmen
Sluit u mij dan in uw armen

Hoeft niet