Het 's-Gravenhaagse schone geslacht is noch preuts noch hoogdravend
Gevoelen zich, als men hun betracht, noch beledigd noch gehavend
Maar men beweert dat op het land heel anders zijn de zinnen
Dat men antwoordt een galant als hij spreekt van beminnen
De meisjes van Breda zeggen: Ha! Ha! Ha
De meisjes van Harderwijk doen: Kijk! Kijk! Kijk
Die van Heerenveen zeggen: Neen! Neen! Neen
De Haagse zeggen dra: Je doet maar. Ja! Ja! Ja

Ze houden er van op vijvers in Den Bosch een flinke schaats te rijden
Met hun beminden, sierlijk en los, ziet men ze jolig glijden
Heel anders is 't op 't land; d'avond moet eerst genaken
Voordat een schone legt de hand om beentje over te maken
De meisjes van Breda zeggen: Ha! Ha! Ha
De meisjes van Harderwijk doen: Kijk! Kijk! Kijk
Die van Heerenveen zeggen: Neen! Neen! Nween
De Haagse zeggen dra: Je doet maar. Ja! Ja! Ja

De dame die daar eensklaps opstaat, woont wellicht niet hier ter stede
We lazen de wrevel op haar gelaat. Dat hadden we graag vermeden
Verschoning vragen we u dus, want: dra zullen we 't u bewijzen
Dat we ook de meisjes van 't land als de 's-Gravenhaagse kunnen prijzen
De meisjes van Breda zijn zonder weerga
De meisjes van Harderwijk aan deugden rijk
Die van Heerenveen goed, in 't algemeen
Maar de Amsterdamse blijft gewis de beste die er te vinden is