Roerloos lig ik in mijn bed
En staar naar het plafond
Soms wordt de tijd hier terug gezet
En zie ik dat balkon
Van ons huis in Slotermeer
Wij tweeen, twee jaar terug
De zuster zegt: "Ach ja, meneer
Wat gaat de tijd toch vlug"

Ik krijg beschuit met slappe thee
En leer dat alles went
Mijn moeder neemt soms druiven mee
Ze denkt dat zij me kent
Al zie ik dan nog wel wat bleek
Ik kom er bovenop
Dokter Nix zegt: "Nog een week
Dan mag u al weer op"

refr.:
Want de wonden zijn geheeld
De dokter weet niet wat mij scheelt
Maar de wonden zijn geheeld

Ik dacht dat ik onkwetsbaar was
Nu zit ik met mijn trots
Zoals ik in 'Het Beste' las
De afgang van een rots
De korsten trekken langzaam terug
En er kristalliseert
Rose vlees op buik en rug
Ik ben gerepareerd

Roerloos lig ik in mijn bed
En staar naar het plafond
De zuster zeurt: "Ach toe, meneer
Drink toch uw bouillon"
Ik mis je nu al nauwelijks meer
Al voel ik 's nachts nog pijn
De dokter zegt: "Dat is oud zeer
Het kan ook verbeelding zijn"

refr.