Ik zag haar voor het eerst in een smal steegje Op een eiland dat alleen van liefde leeft Als ze taterde en schaterde, dan zweeg je Want geen woord dat je er dan nog tussen kreeg
Zij voegde bij het woord altijd de daad Zij was de prima donna van haar straat
Mamma Bastia diepe bruine ogen, zwart getooid van kop tot teen Mamma Bastia half kromgebogen, gaat zij trots door alles heen Mamma Bastia aan het hoofd van de familie commandeert zij iedereen Mamma Bastia zoals zij is er maar één
En ieder jaar opnieuw wou ik haar vinden Op een pleintje of gewoon op haar balkon Waar een kat, een hond en minstens twintig kinderen Haar behoedden voor de Corsicaanse zon
Zij waakte altijd over goed en kwaad Zij was de prima donna van haar straat
Mamma Bastia diepe bruine ogen, zwart getooid van kop tot teen Mamma Bastia half kromgebogen, gaat zij trots door alles heen Mamma Bastia aan het hoofd van de familie commandeert zij iedereen Mamma Bastia zoals zij is er maar één
Maar vorig jaar, vlakbij de vissershaven Zag ik hoe zij voor het laatst de kerk verliet Door de mannen werd zij langzaam weggedragen En de klokken zongen stil hun diep verdriet
Wat zij voor altijd bij ons achterlaat Zij blijft de prima donna van haar straat
Mamma Bastia diepe bruine ogen, zwart getooid van kop tot teen Mamma Bastia half kromgebogen, gaat zij trots door alles heen Mamma Bastia aan het hoofd van de familie commandeert zij iedereen Mamma Bastia zoals zij is er maar één