Pobieg³am przez zamglony mrok
Gdzie stoi Twój dom
Teraz w nim tylko cisza mieszka
Na imiê mia³aœ Agnieszka
I taki dziwny wzrok
Ty zawsze by³aœ inna
Przewrotna i niewinna
I zimna tak jak ska³a
Wtedy ostatni raz Ciê ¿egna³am...

W starym lustrze
Uwiêzione z drugiej strony ram
Widzia³am - umiera³o moje drugie Ja
Chcia³o krzyczeæ
Gdy powsta³aœ taka bia³a
Chcia³o uciec
Gdy œmiertelnie ca³owa³aœ.
A ja tu sta³am !
Ty zawsze by³aœ inna
Przewrotna i niewinna
I zimna tak jak ska³a
Nie wierzy³am, gdy to powiedzia³aœ :
Gdy nadejdzie czas
Bia³y ogieñ w nas
Smak gor¹cej krwi
Spojrzyj prosto i
W lustrze tam ju¿ nie bêdziesz Ty !

Rozbijaj¹c szk³o
Nie s³ysza³am nawet œpiewu krwi
Ogarnê³o mnie takie wielkie Nic
Dziœ rozumiem ju¿ -
Teraz we mnie mieszkasz
Odt¹d idê drog¹ twojej misji
Agnieszko !

I to ja teraz jestem inna !
Jak Ty przewrotna i niewinna !
I tylko dziwnie zimna gdy
Zamiast mnie w lustrze jesteœ Ty !

I gdy nadchodzi czas
Bia³y ogieñ w nas
Smak gor¹cej krwi
Zamiast mnie w lustrze jesteœ Ty !