Zo lief was mijn lief, onze liefde geheim
Wie kwaad van hem sprak moest mijn vijand wel zijn
Maar belofte van trouw werd bij hem schone schijn
Hij trouwde vandaag met een ander

Ter kerke ging hij, en hij niet alleen:
Met bruid en bruidsmeisjes, zo knap was er geen
Het dorp vierde feest en ik deed treurig mee
Hij trouwde vandaag met een ander

Daar zat dan mijn lief bij het bruiloftsfestijn
Ik liep op hem toe en schonk hem zijn wijn
Wij klonken, hij zag in mijn ogen de pijn
Hij trouwde vandaag met een ander

Men vroeg mij, als altijd, een lied voor de bruid
Hij luisterde bleek en keek strak voor zich uit
Mijn stem werd te fel, zo'n lied hoort niet zo luid
Hij trouwde vandaag met een ander

O, graaf mij een graf, zo diep als verdriet
Bedek het met bloemen die men achterliet
Laat me daarop rusten, een slaap lang en diep
En misschien, mettertijd, zal ik vergeten

Zij groeven een graf, zo diep als verdriet
Bedekt met de bloemen die men achterliet
Daarop bleef ze rusten, een slaap lang en diep
Misschien, mettertijd, zal ze vergeten