Als je langzaam oud gaat worden
En de dagen worden kort
Als je niet meer als een bromvlieg
Door het lichte leven snort
En je vindt dan heel toevallig
Je portret van twintig jaar...
Kwart voor achte'...
En je wachtte
Bij een bankje in 't plantsoen
Ongeduldig
Maar onschuldig
Op Marietjes eerste zoen...
Dan bekoel je, want dan voel je
En dan wor' je pas gewaar:

refr.:
Als je oud wordt, dan wor' je eenzaam
Als je eenzaam wordt, dan wor' je grijs
Als je grijs wordt, dan wor' je lelijk
Als je lelijk wordt, dan wor' je wijs

Als je 's middags na de borrel
Op de bus te wachten staat
En het lichte, vlotte leven
Door de avondstraten gaat
En je kijkt dan heel toevallig
Een passerend vrouwtje aan...
Och, dan hoor je:
"Man, kijk voor je!
Jasses! Moet je dat zien staan!
En dat grinnikt
En dat hinnikt...
Opa, stel je toch niet aan!"
En dan hik je... en verslik je
Even gauw een droge traan...

refr.

Als je naast je vrouw en dochters
Netjes thee met koekjes drinkt
En een jong en lokkend lachen
Ergens uit een hoekje klinkt
En je kijkt dan heel toevallig
Naar zo'n hem en naar zo'n haar
Die elkander
Voor geen ander
Willen ruilen en... wel ja!
Kijk dat handje
Onder 't randje...
En dan sist je dochter: "PA!
Kijk toch voor je!"... En dan hoor je
MA... en och, 't is immers waar:

refr.

Als je 's avonds na het bridgen
In de bus naar huis toe rijdt
Tussen al die jonge mensen
In hun opgewondenheid
En je knikt eens, en je lacht eens
En je knipoogt en passant...
Ja, dan stoor je
En dan hoor je
Als je meewiegt in de bocht:
"Pa, daarachter
zit je zachter!
Sinterklaas, pas op de tocht!"...
En dan knik je, ook al stik je
Want je voelt als ouwe man:

refr.

Als je langzaam oud gaat worden
In je eigen leuningstoel
En je denken heeft geen zin meer
En je leven ook geen doel
En je denkt dan aan dat meisje
Van alleen-zijn-met-z'n-twee...
Is het even
Of het leven
Stil blijft staan en op je wacht
En of ergens
In het nergens
Zij nog net als vroeger lacht...
Je Marietje... en ze ziet je
En ze neuriet met je mee:

refr.