Niemand ter aarde weet hoe 't eigenlijk begon
't Droevige verhaal van de nozem en de non
Van de nozem en de non
Vroeg in 't voorjaar ontmoetten ze elkaar
Hij keek in haar ogen en toen was de liefde daar
Ja toen was de liefde daar
Sterk is de liefde, tijdelijk althans
De non vergat haar plichten, zelfs haar rozekrans
Ze vergat haar rozekrans
Met z'n zonnebril en z'n nauwe pantalon
Verwekte onze nozem de hartstocht van de non
Ja de hartstocht van de non
't Is wel te begrijpen, 't gebeurt toch elke dag
De nozem was verloren toen hij in haar ogen zag
Toen hij in haar ogen zag
Ze liepen in 't plantsoen, in de prille lentezon
En kussen bij de vleet kreeg de nozem van de non
Kreeg de nozem van de non
Een zekere juffrouw Jansen sloeg haar gade door de ruit
Ze wist niet wat ze zag en haar ogen puilden uit
Ja haar ogen puilden uit
Een zekere heer Pieterman keek neer van zijn balkon
Hij keek stomverbaasd naar de reacties van de non
"Leve de liefde", zei Pieterman galant
Maar juffrouw Jansen die belde naar de krant
Ja die belde naar de krant
Maar daar dacht eenieder dat ze het maar verzon
Dus ging ze naar de kapelaan en verklikte daar de non
En verklikte daar de non
"Dat", zei de kapelaan "is weer des duivels werk
Zo gauw ik er niet bij ben belazert hij de kerk
Dan belazert hij de kerk"
Dankzij juffrouw Jansen en de kapelaan
Maakte de politie er een einde aan
Ja, er kwam een einde aan
Want ze liepen namelijk zomaar op 't gras
En de politie zei dat dat verboden was
Dat 't gras verboden was
De non en de nozem die gingen op de bon
Een schop kreeg de nozem, de zenuwen de non
Ja de zenuwen de non
Niet om 't een of ander, maar omdat 't niet kon
Eindigde de liefde van de nozem en de non
Van de nozem en de non
Volgens Aristoteles weegt een zoen niet zwaar
Letterlijk uitstekend, figuurlijk zelden waar
Vraag de non daar maar eens naar