Ik word met Kerstmis altijd zo sentimenteel
Dan krijg ik plotseling met alles medelijden
Dan krijg ik almaar grote brokken in mijn keel
Wanneer ik mensen zie, die NIET in auto's rijden
Dan zou ik zo wel uit mijn auto willen springen
En met een voddenkoopman Christmas Carols zingen
Ik zou een kwartje willen geven aan een arme oude vrouw
En dan zachtjes willen zeggen: "Hier, pak an, dat is voor jou"
Dat zou ik willen, dolgraag willen, op mijn eer
Maar als je zomaar uit je auto springt, dan strem je het verkeer

refr.:
Al wat goed is, voert met Kerstmis
In mijn hart de boventoon
O, ik ben zo goed met Kerstmis
Dat's niet meer gewoon, gewoon
Heel mijn ziel is als een kerstkaart
Blanke sneeuw en ijl rood licht
En de engel, die je aanstaart
Heeft voor een dag mijn gezicht

O, in de kerstweek word ik zelf ook steeds zo week
Dan kan ik niets, wat maar naar lijden zweemt, verdragen
Dan raak ik, of je 't gelooft of niet, van streek
Als ik van mensen hoor, die over honger klagen
Dan zou ik iedereen, die moeite heeft met leven
Van ganser harte een paar centen willen geven
Dan zou ik alles, wat ik op de wereld aan kleingeld bezit
Aan een 'drommel' willen schenken, met de woorden: "Hier, neem dit"
Dat zou ik willen, dolgraag willen, op mijn eer
Maar ja mijn kleingeld heb ik nodig, als 'k de wagen straks parkeer

refr.

Ik krijg met Kerstmis altijd plotseling zo'n last
Dat ik met and're mensen eensklaps mee ga voelen
En zelfs het kerstdiner, waarop ik heb gevlast
Moet ik met wijn en moeite door mijn keelgat spoelen
Dan krijg ik plotseling te doen met die miljoenen
Geslachte hazen en konijnen en kalkoenen
Dan voel ik eensklaps mee met elke Zeeuwse oester, die ik eet
En ik schrei om een pastei, waarvan 'k de inhoud zelfs niet weet
Dan kan ik 't niet eten, door het trillen van mijn lip
Dan roep ik: "Ober! Haal je reerug weg, breng mij gewoon wat kip!"