Driekus was een kerel, altied was hie alleen
Mos van vroager steken, spitten turf uut 't veen
Voar de buurte was hie zonderling een vreemd geval
Moar uut zien strotte stonk hie noar de gierput van gal
Maar zelf was hie tevreden, ach hie zat er niet mee
Hie dronk zien glazen als de stammer bij ons in 't cafe

Hie was een riecke man, hie wol overal tussendeur

Vertelde over vroager, of wat hie had edoan
Hie kon zo schitterend neulen, met zien vuuste sloan
Na vijf pinten bier kwam d'r een jenever bij
Hie riep: "Ik dans niet veur de duvel. Nee ik blieve vrij"
Zo bengelde hie de kroeg uut, een ieder wist ervan
Die kerel die veur de karke bad, dat was de riecke man

Hie was een riecke man, hie wol overal tussendeur

Hie zei: "Als ik zwoar dronken bin, dan doe ik an een gebed
Dat ik nooit meer hoef te steken, dat eh dat moar niet verget
En of hie dan wel luustert, ach ook al dutte dat niet
Den hemel is mien toekomst, met paradijs in't verschiet"

Hie was een riecke man, hie wol overal tussendeur