In het hart van de nacht
Toonde hij zijn ware gezicht
Hij zei wat hij dacht
Tegen schimmen in het schemerlicht

Maar al zijn goed bedoelde woorden gingen verloren
Door het toeval geraakt
Onnodig en onverwacht
Want hij kwam op voor het goede
Waarom moest hij bloeden
In die donkere nacht

refr.:
Hij was zo jong, zo jong maar nooit bang
Voor wat de toekomst brengen zou
Hij was zo jong, zo jong 't is zo wrang
Omdat hij iemand helpen wou

Wat zijn dag had moeten zijn
Werdt met een harde dreun geveld
Het werdt een dag van stilte en van pijn
Omdat elk mensenleven telt

Vanwaar die blinde woede, waarom moest hij bloeden
Door dit zinloos geweld

refr.

Er blijven mensen achter, achter in de tijd
Die niets meer kunnen doen
Die moeten leven met het feit
Ik schrik van de berichten, ze grijpen me aan
Ik kijk naar de gezichten, er zijn teveel gegaan

refr.