het was donker en het sneeuwde
het was ook biter koud
wat een prachtige omgeving
voor wie veel van drama houdt
helaas was het geen drama
het was realiteit
en het ergste van alles:
ik was mijn oriëntatie kwijt

ik zat zonder benzine
en mijn batterij was plat
er was geen hond te zien
in dit vergeten boerengat
wie zorgt er voor mijn redding
wie komt er uit zijn schulp
want ik ben geen lid
van touringwegenhulp

mijn vrienden zijn de redding
want die hangen op dat feest
waar ik, uit verplichting
maar heel even was geweest
ik vormde dus het nummer
op de mobiele telefoon
het enige wat ik hoorde
was die monotone toon...

vergeten te betalen
of iets te lang gewacht
daar stond ik onbereikbaar
in die kouwe winternacht
en plots kreeg ik mijn kalmte weer
dat vredige gevoel
alles leek zo helder
alles kreeg een dieper doel

mijn hele leven schoot voorbij
in een razendsnelle flits
mijn eerste kind, mijn eerste lief
mijn allereerste fiets
de grote vreugdes, het verdriet
het zat er allemaal bij
en iedereen die 'k kende
wuifde vriendelijk naar mij

zo snel als het gekomen was
zo ging het ook weer weg
daar stond ik weer te rillen
met motorpech
maar één ding werd me duidelijk
en dat wil ik nog wel kwijt:
alles heeft zijn waarde
en alles heeft zijn tijd!