Siegfried
Siegfrie-ie-ied
buigt niet
barst nie-iet

Siegfried
Siegfrie-ied
lucied
erudiet

Siegfried
Siegfrie-ied
solied
plooit nie-iet

Siegfried
Siegfrie-ied
stopt niet
zwijgt nie-iet

Nooit van de kook, 'k hoor 'm graag bezig,
hij zichzelf ook, dat is bekend
spijtig wordt hij soms onderbroken,
door zo'n kerel uit 't parleme-eent

Ja bij de Siegfried, kon ik ze horen,
de guy: zot van z'n glorie,
Bourgeois: hoog van zijn toren,
en 't blok: dat schorremorrie

Ja het is waar, 't is geen adonis
hij kamt z'n haar, als een toupet
en elke vrouw die wil het weten,
draagt hij dat strikje ook in z'n be-ed.

Maar ik word moe, van dat theater
'k word moe, ik geef straks de geest
niet goe(d), van dat getater
hondsmoe, van 't Wetstratees

Hij zegt ons hoe, wij moeten kiezen,
hij is de choe, mijn favoriet
Brengt politiek, dichtbij de mensen,
maar nu zo dicht dat hoefde ook nie-iet

Want ik word moe, van dat theater
'k word moe, ik geef straks de gee-eest
niet goe(d), van dat getater
hondsmoe, van 't Wetstratee-ees

Uitvoerder: Patrick Riguelle en Paul Poelmans
Tekstschrijver: Kris Vermeire
Origineel: See me, feel me (The Who)