'k Was op ne zommerzondag nur de vloemert gegon
Ik mag zu ger in auwe rommel greije
Opins zag ik 'n hil schon aauw Mariabildje ston
Ik zag 't duid'luk mee d'r hendje zweije
Zweijde ze nur mij of iemand aachter munne rug
Mer niemand reageerde dus ik zweijde mer terug
Maria kostte honderd piek daor op de vloemert
Ik zeg, pakt ze mer in, God wit wa is de vrouwke werd

Dus ik belde ogenblik'lijk unne kenner
" 'n Ogenblikske", zee de kenner ", en ik ben 'r"
Ik zat 'm al te spekke want ik docht, nou wor ik rich
De kenner kwam en zee, 't is gin kunst mer pure kitsch
'n Bildje van de Rieter nog, tien stuivers ongeveer
En as ge 't het zien zweije, och de zotte zen 'r meer

In drang nur d'n antiek, ik rukte op ne keer verzeild
De weduwe van stand was overleeje
D'r wier, de kon nie anders, kunst mee grote K geveild
En hil vurnaam zoas ze allemol deeje
Bekeek ik daor 't zaakje en m'n oog viel op 'n doek
Ik boj driehonderd gulde en ik had 't on m'n broek
Ik zag ze allemol keke, is hij of wij getikt
Ik mag dan wel ne leek zen mer ik had 't 'm geflikt

Dus ik belde ogenblik'lijk unne kenner
" 'n Ogenblikske", zee de kenner ", en ik ben 'r"
Ik zat 'm al te spekke want ik docht, nou wor ik rich
De kenner kwam en zee, 't is gin kunst mer pure kitsch
'n Schildereij meneerke, van waarde ginne cent
De kreegde vruuger bij d'n ankoop van 'n meublement

Zo zat ik mee ne zwaoger op ne stomverloren dag
Op munne zolder vol mee spinwebbe
Wor hij, onder de stobber, 'n hil aauw mooi wasbord zag
Och, zittie, kik nou hier, mag ik de hebbe
Ik zeg: vurut, nem mee, nem mee, want dalijk kreg ik spet
Hij was 'r hil gelukkig mee, 'k was munne rommel kwet
Nou heb ik wel 'n hil aauw huis van eeuwe t'rug misschien
Mer 'k zeg 't eerluk, ik had de wasbord irder nooit gezien

Munne zwaoger belde vur de grap ne kenner
En de kenner riep van verre al, we zen 't
Hiermee, ik zie de initiale overduid'luk ston
Hi koningin Victoria de bonte was gedon
Um nou te zegge: de is 't werd, ik wou de ik 't kon
Mer trefte echt ne goeie gek, dan rekent op drie ton!