't Is kwart voor zeven
Haar eerste uur begint
Ze is met bloed en kramp geboren
Een nieuw en kwetsbaar mensenkind
Haar moeder huilt nog, van pijn en van geluk
Ze krijgt haar allereerste klapjes
Ze schreeuwt haar longen bijna stuk

Alles moet ze voor 't eerst doen
De slokjes en de taal
Haar eerste prentenboek, haar eerste liedje
Ze moet 't leren, allemaal

En leven leert ze, ze valt en staat weer op
Ze leert de tegenslag en ook de liefde
Ze leert de regen en de drop

Een man en kinderen, de vreugd' en verdriet
Plotseling weduwe, al twee keer oma
Een ruime flat en een parkiet

Alles deed ze voor 't eerst, ooit
Soms fel, soms lakoniek
Nu moet ze enkel nog maar leren sterven
Want ze is ongeneeslijk ziek
Een mensenleven, een tijdelijk bestaan
Je hebt geen inspraak bij je aankomst
Je weet haast nooit hoe je zult gaan

't Is kwart voor zeven
Haar laatste uur breekt aan
Ze heeft 't tijdstip zelf gekozen
Ze weet precies hoe ze zal gaan

Alles deed ze voor 't eerst, ooit
Ze kijkt voor 't laatst nu op de klok
De arts doet vloeistof in een wijnglas
Ze neemt voor 't eerst haar laatste slok