Zij trouwde met een plastic- meubelmaker
Zij hield van hem, hij hield van haar
't Was een voimaakt gelukkig paar
En niemand, die hen samen zag
Bevroedde welk een drama lag
Te broeden in hun echtelijke sponde:
De man bleek minder mans
Zónde…

Zij dacht: "Dat komt door 't plastic-meubel maken
Want plastic is en blijft steriel
Dat rijmt helaas weer op seniel
En als iets rijmt, dan is het wáar
Dus ik krijg mooi geen ooievaar
En tóch, ik wil zo heel graag een baby
De Bijbel kan me helpen
Maybe . . .

's Nachts kreeg zij, naast haar plastic-meubelmaker
Een wondermooi televisioen:
Zij moest een weekje Lourdes doen
Aldus vertrok zij onvervaard
Met man en fiets ter bedevaart
En met behulp van God (en een dragonder)
Gebeurde daar het gróte…
Het wonder!

Zó kreeg zij, ondanks plastic-meubelmaker
Op vijf december van de Sint
Een wiegje met daarin een kind
Het wurm was bloot en onbedekt
Zij sprak: "Ik ben nog onbevlekt
Mijn echtgenoot is hiervan stiefvader"
Haar man vroeg toen de naam
Van de dader…

Zij sprak: "Ga jij maar plastic- meubels maken
Hier past geen ongepaste trots
Dit kindje is een schepsel Gods"
Toen deed hij wat een man dan doet:
Die dwangbuis stond haar werk'lijk goed
Want: Ezels stoten zich in ’t gemeen
Niet tweemaal aan dezelfde
Juist.



Tekst en muziek: Dick Poons
Arr. R. v. Houten