Zeg niet dat je eenzaam bent
Als ik eens dagen achtereen
Onafgebroken bezig ben
En wat dan nog, ik ben er toch
Wij zijn niet alleen

Je weet, zo nu en dan
Dat ik wel eens brieven krijg
Waar de eenzaamheid van afdruipt
En waarvan ik liever zwijg
Want wat weet ik, kan ik zeggen
Over manisch-depressief
Over mensen die gestrand zijn
Ik weet alleen, mijn lief
Die zijn zo alleen
Die zijn zo alleen

Die zichzelf moeten troosten
Met de schaduw van de maan
En tot de middag blijven liggen
Bijna bang om op te staan
Omdat ze weten wat ze missen
Na gezelschap van de wijn
Wat het is, hoe het voelt
Om weer alleen te zijn
Die zijn zo alleen
Die zijn zo alleen

Alle dagen van het jaar
Hetzelfde refrein
Wat dat is, hoe dat voelt
Mijn lief - wie ze ook zijn
Die zijn zo alleen

Dus zeg niet dat je eenzaam bent
Er wordt storm verwacht
En wat er ook gebeurt
Wij zullen samen zijn vannacht
Maar denk eens aan die ene
En dat zijn er menigeen
Die vannacht weer zullen wenen
Want de wind huilt nooit alleen
Die zijn zo alleen
Die zijn zo alleen
Nogmaals, mijn lief
Zeg niet dat je eenzaam bent