ik weet nog steeds niet wie je bent
jij die al mijn jaren kent
die mij liet wachten op de middag
tot de avond vertelde
dat jij mij 's-morgens al had liefgehad

mijn liedjes breien jou in slaap
ik scheer de woorden van het schaap
warme woorden voor de winter
die verkleumd zullen vervliegen
naar zoveel wat al gezegd is

als bij mijn laatste sprong te laat
jouw parachute opengaat
geef ik mezelf aan de wind
dan stopt mijn hand, verdroogt mijn pen
en weet ik nog niet wie je bent