Soms krijg je van boven alle zegen, Maar zit het beneden vierkant tegen. Dan hou ik me liever op de vlakte, Al is het beslist geen teken van zwakte. Maar je hebt het gewoon te accepteren, dus dan laat ik gewoon de tijd passeren.
En soms, zo nu en dan Waait er zoiets Waait er zoiets als vrede door mijn hart ja, dat is een welkom intermezzo Wanneer het mij benard En ook al weet ik dat het nooit lang duren kan Maar wat dan nog
Het spoort mij aan, ja, zo nu en dan Dan waait er zoiets als vrede door mijn hart Ja, dan ben ik zo intens gelukkig En zeker niet verward, Dan voel ik mij Alsof ik in het niets verdwijn Zou dat mischien de zevende hemel kunnen zijn? Dan waait er zoiets als vrede door mijn hart.
Hoewel ik denk wel is met angst en beven, Hoe zal deze wereld overleven. Al ben ik bepaalt niet pessimistisch, Ik ben voor alles realistisch. Ik volg de grote zaak nauwlettend, En blijf afwachtend en oplettend.
En soms, Ja desondanks Waait er zoiets Waait er zoiets als vrede door mijn hart Ja, je mag het noemen zo je wilt Nonsens voor mijn part Kan ik het helpen Het is berustend voor mij althans Dat, hoe de wind ook waait
Ja, dan nog, zo nu en dan, Waait er zoiets als vrede door mijn hart Ja, dan ben ik in de wolken al zijn die nog zo zwart En dat beleef ik als een lichtpunt in mijn bestaan En dat is voldoende Wat er ook gebeurt, Al staat er een orkaan. Dan waait er zoiets als vrede door mijn hart.