Errutina berbera sei hilabetean,
surrealismo hutsa errealitatean,
epaigelako ohiko marmarren artean
begiak itxi ditut halako batean
barrurantz amildu naiz gogoa zugana
orfeoren xuxurla goxoki narama
irudi bitxiekin nahasten da iragana
benetan zu agertzen zatzaizkit laztana, benetan zu agertzen zatzaizkit laztana,
benetan zu agertzen zatzaizkit laztana , benetan zu agertzen zatzaizkit laztana.
Zu zaldi urdin baten,
zu auto beltz baten,
zu agure izan barik,
... baten,
gero ni gau gorrian nola naramate inoiz ezin ditudanak ikusi esaten gero amets gaizto bat oro min oro zu erloju bat tolesten orratzak odoltsu ni triku bihurtzen naiz sor gortu, eta izu, gero barealdia eta gero berriz zu laztana berriz zu eta gero berriz zu laztana berriz zu eta gero berriz zu laztana berriz zu eta gero berriz zu laztana berriz zu
Ez daukat arantzarik, leundu zait azala,
zure hatz mami baten azpian natzala,
ahots arrotz batek hots “silencio en la sala”
orduantxe jaso dut ezker betazala
...egin diot suak har dezala
sei hilabete hotan goizero bezala,
Eta gero berriz zu laztana berriz zu eta gero berriz zu laztana berriz zu eta gero berriz zu laztana berriz zu eta gero berriz zu laztana beti zu.