Kun jij je nog de weg herinneren, die je voerde terug naar huis
Ken je nog vertrouwde plekjes, jij en ik, we voelden ons thuis
Hoor je mijn stem en begeleidt me, want ik keer naar de bron
Donkere wolken hangen boven mij, maar ik voel een magische zon

Iemand zingt zacht in de verte
Iemand roept fluisterend mijn naam
Iemand wijst de weg naar 't verleden
Waarheen ik moet gaan

Hoe kan ik de weg vergeten, zo vertrouwd van jaren gelee
Hier en daar zijn nog wat tekens, soms omhoog en soms naar benee
Soms zie ik wat witte pijlen, soms word ik geleid door 't geluid
Volg de wind, de bomen ruisen, dertien stappen ga ik vooruit

Een boomgaard' vol met sinaasappelen, een kaktusplant met mierzoete vrucht
Een riviertje slingert door het landschap, een steenbok ziet me, en slaat
op de vlucht
Tekens op mijn tocht naar gisteren, zichtbaar voor een ieder die zoekt
Maar de weg is slechts toegankelijk voor diegeen die de reis werkelijk
boekt

Gelukkig help je mij met zoeken naar de weg in de tijd
En als ik verdwaal in 't donker, dan ben jij degeen die me leidt
't Avondrood verlicht de tekenen, bakens op mijn zoektocht naar toen
Raadselen zijn geen geheimen meer, ik ga door, het licht staat op groen