Wij zijn zo bang voor generaals in vredestijd Al veertig jaar geen oorlog en geen narigheid Ze hadden o zo graag een keer hun land bevrijd Van een opgerukte vreemde mogendheid Hun hele leven zijn ze er op voorbereid Ooit te mogen vechten voor de veiligheid Het vaandel hoog, in naam van onze majesteit Wij zijn zo bang voor generaals in vredestijd
Wij zijn zo bang voor generaals in vredestijd Een univorm te moeten dragen dat nooit slijt Het bommenarsenaal is juist zo uitgebreid Rollend materieel van hoge kwaliteit En drie (??), langs de grens verspreid Maar nooit een aanval die ze tot de vijand leidt U snapt dat elke generaal daar onder lijdt Nu dacht u: He, daar hoor ik toch tweemaal het rijmwoord leidt Maar er was wel degelijk onderscheid Want de eerste was de korte en de tweede was de lange lijdt En we blijven bang voor generaals in vredestijd
Wij zijn zo bang voor generaals in vredestijd Want hun wapens worden zonder echte strijd Nooit gezegend door die Roomse heiligheid En ze krijgen zonder ferme oorlogstijd Nooit 't erekruis voor moed en beleid Na hun pensionering rest vergetelheid Terwijl een generaal 't liefst, dat is toch wijd en zijd Bekend, historie schrijft voor d'eeuwigheid Daarom zijn wij zo bang voor generaals in vredestijd